بنواز روزگار

فقط بهانه ای دستم بده تا این بغض لعنتی را بشکنم

بنواز که دلم هوای نواختن ضربان قلبش را دارد

بنواز آنقدر بلند که همه از سکوتم ،از عشق نمناکم کر شوند

بنواز حتی لحظه ای از نواختن نه ایست

نمیتوانم دیگر ،اشک هایم در گوشه چشمانم سنگینی میکنند

جایشان تنگ است

بنواز دل کوچکم بی قرار است

بنواز و فقط بگذار صدایش به گوش او برسد

صدای دوست دارم های ارام دلم را ♥

 

|یک شنبه 2 تير 1392برچسب:,| 1:7|فائز |